در اواخر سال ۱۳۰۷ هجری شمسی در ایرا از توابع لاریجان آمل دیده به جهـان گشود . نام اصلـی ایشان حسن بن عبدالله طبری آملی است که به حسن زاده شهرت دارد . مقدمات علوم حوزوی و فراگیری علـومی که بین طلاب متداول است را در مسجد جامع آمل آموخت . در این دوران که شش سال طول کشید از محضـر علمـایی چون : آیت الله میـرزا ابوالقاسم فرسیـو ، آیت الله غـروی ، آقا شیخ احمد اعتمادی ، شیخ ابوالقاسم رجایی لیتکوهی، شیخ عزیزالله طبرسی ومرحوم عبدالله اشراقی بهره گرفت .
سپس در سن ۲۲ سالگی و در شهریور ۱۳۲۹ به تهران رفت و از محضر آیات : میرزا ابوالحسن شعـرانی ، حاج میرزا مهدی الهی قمشه ای ، حاج شیخ محمدتقی آملی ، میرزا ابوالحسن رفیعی قزوینی ، شیخ محمدفاضل تونی ، آقا میرزا احمد آشتیانی ، و سید احمد لواسانی استفاده کرد . در سال ۱۳۴۲ به قم عزیمت نمود و از علامه سید محمد حسین طباطبایی و برادرش سید حسن طباطبایی و آقا سید مهدی قاضی طباطبایی بهـره ها برد و از همان سال تاکنون در حوزه علمیه قم به درس و بحث و تحقیق و پژوهش اشتغال دارد . اولین اثر ایشان تصحیح و اعراب گذاری و تحشیه نصاب الصبیان است و بطور کلی می توان نگاشته های وی را به پنج دسته: تالیف مستقل ، شروح ، حواشی وتعلیقات ، تصحیح آثار دیگران و رسالات تقسیم نمود .